Ondertussen is het rond 17 uur en er komt veel familie binnen en vrienden, we zijn ape trots en willen haar aan iedereen laten zien.
De verloskundige gaat rond 18 uur naar huis en de kraamverzorgsters ook. Later op de avond zin we met ons 3tjes, wel onwerkelijk, Marti is gelreerd hoe hij moet verschonen en een flesje klaar moet maken, ik moet nog steeds in bed blijven…. Ze heft die nacht lekker tussen ons in gelegen, van slapen is niet veel gekomen, we waren zo onderste boven van haar, dat we maar bleven kijken.
De volgende ochtend komt er een kraamverzorgster voor de komende dagen, inmiddels hebben de buren al een ooievaar in de tuin gezet en alles versierd, Marti vertelt hoe mooi het is en ik kijk uit het slaapkamer raam even naar beneden.
De kraamverzorgster is erg aardig en lief, ook voor de hond. Ze doet Iris* in badje naaast mijn bed en kled haar ook op mijn kamer aan. Ze helpt me met wassen op het bed en bied aan mijn haar op bed te wassen, maar als ik vandaag nog rustig in bed blijf, mag ik morgen misschien douchen. Daar ga ik dan maar voor. Die ochtend komt onze oude buurvrouw even kijken en de huisarts, die meteen zegt dat Iris* op haar kleindochter lijkt, dat is grappig! De geboortekaartjes worden verstuurd, er komen bossen bloemen binnen, de trotse opa en oma’s. Het is gewoon feest!