Herfst

De bladeren kleuren rood en bruin en vallen van de bomen. het zonnetje prikt op mijn huid, het lijkt wel voorjaar, maar dat is het niet. De wisseling van de seizoenen is duidelijk zichtbaar en de herfst ontluikt zich in allerlei kleuren. Ik probeer er van te genieten en soms lukt het mij ook een beetje. ik hoor de vogels fluiten en zie de musjes vrolijk en rond dartelen.

Hier geniet ik stilletjes van, ik probeer me afzijdig te houden van de rest, de wereld om me heen, de wereld die soms ook zo hard en gemeen kan zijn, de prikkels die me soms teveel worden.

Mensen lopen mij voorbij, niks vermoedend en niet wetend, het is alsof ik weer op ”oude” voet verder moet gaan. maar het gevoel in mij is anders, leeg en ergens hunkerend naar wat ik had maar verloren ben. Mensen zeggen ook wel dat het een eenzaam proces is en ergens is dat het ook.

Ik ben veranderd, maar niemand die het ziet. Tranen biggelen over mijn wangen bij het zien van een trotse moeder achter een kinderwagen, gezinnetjes die voorbij komen,, kleine kinderen, een liedje op de radio en ga zo maar door. Toch probeer ik naar buiten te gaan en op mijn manier te genieten van de zon, de musjes, het roodborstje en hark ik de blaadjes weg bij yonah en bij het horen en zien van een roodborstje heb ik een klein geluksmomentje.

En die zijn op dat moment heel speciaal en voel ik de liefde van yonah heel dichtbij