in liefde en licht
Iemand zei vandaag dat mijn verhaal haar had geraakt en bijzonder was, ze vond me sterk en ergens krachtig, en toch zijn het deze woorden die me raken, het is fijn als iemand dat zegt en persoonlijk doet het wat met mij.
Het is fijn als iemand luistert en ik wil ergens dolgraag mijn verhaal vertellen, de reis die ik momenteel maak en de liefde die ik voel. En ergens maakt het mij vaak onzeker en het doet mij wankelen, en dan is het misschien juist fijn als je de bevestiging krijgt en dat iemand alleen maar luistert, het sterkt mij en geeft me weer een stukje kracht om verder te gaan en bij mijn gevoel te blijven, te blijven geloven in de dingen die op mijn pad komen en te vertrouwen in de kracht in mijzelf.
Het kwetsbaar opstellen, die pijn die ik wil voelen om dicht bij yonah te zijn. Maar de emoties en gevoelens die mij vaak in de weg zitten, de worsteling met mijzelf om mij staande te houden in een wereld die door gaat en waar ik mij soms onzichtbaar in voel.
Het is een reis die ik mag maken en waarbij ik dicht bij mezelf kom, dicht bij jezelf blijven en te leren voelen vanuit je hart en daarbij mijn weg te volgen is wat ik geleerd heb, en ergens maakt het mij sterker en krachtiger, maar ergens ook weer heel onzeker en kwetsbaar. De buitenwereld die mij doet wankelen en het uit evenwicht brengt.
Mijn weg is nog lang en er zullen veel hobbels komen, maar ik weet ergens dat ik de kracht heb om het te doorstaan.
Daarbij is mijn pad soms heel eenzaam en donker en is het ondraaglijk en pijnlijk, soms vechtend om mijn hoofd boven water te houden en mijzelf staande te houden, maar ik wil er ook door heen en ergens vraagt het ook moed om dicht bij je verdriet te zijn, om daadwerkelijk te voelen, te doorleven en het aan te gaan, en door de golven van emoties te blijven zwemmen en mee te bewegen. Het vraagt kracht om te voelen en te doorleven.
En ook al is het soms nog heel erg eenzaam en voel ik mij onzichtbaar, het maakt mij tot wie ik nu ben. En ik weet dat ik gesteund wordt en er niet alleen voor sta.
Deze reis maakt mij tot wie ik nu ben en soms ben ik nog heel onzeker en is mijn vertrouwen weg maar heb al vele obstakels gewonnen en het heeft me enigszins gesterkt en gemaakt al tot wie ik nu ben, ik leer om vanuit mijn hoofd naar mijn hart te gaan en dat ik nooit moet twijfelen aan mezelf.
Met jou yonah bewandel ik de meest intense reis, het heeft mijn hart gebroken ,maar tegelijk ook geopend. Ik leer om altijd met mijn hart te leven, om altijd trouw te blijven aan mijn gevoel en onze reis samen is voor eeuwig, het leven van jou was te kort maar onze verbinding is voor altijd.
Je wijst mij de weg, ik voel jou en loop met jou samen ons pad, met een veel dieper besef van het leven.