Op 30 januari 2018 zette mijn dochter Raéle de moedige stap om innerlijke rust te verkiezen boven angst en depressie. Voor mij en vele anderen was dit echter een optie waar we geen rekening mee wilden, durfden te houden. Maar toch zette ze die stap.
Al op de dag van de uitvaart ben ik in gesprek gegaan met Raéle, soms in de vorm van een gedichtje, soms meer als verhaal. Deze gesprekken voer ik meestal op de 30e van de maand en zijn bijna altijd momenten van tranen en verdriet, maar ook van blijdschap en dankbaarheid om zij me stimuleert mijn gevoelens en mijn creativiteit te tonen. En om ook weer vooruit te durven kijken.
5 maanden op dit moment, een eeuwigheid, gisteren maar vooral 5 maanden geleden koos je voor je eigen geluk, verweg van het zwarte beest dat
Lieve meid, Dit gedicht had ik zo graag ruim 5 maanden geleden zo aan je willen voordragen. Ik wilde je zo graag vastpakken en zeggen
Vandaag is zo’n vreselijke tegenstrijdige dag. De dag waarop we eigenlijk de vlag zouden uithangen voor jou en jouw diploma, een diploma dat er nooit
Juist in de muziek ben je steeds weer bij me. Laat je me weten dat je nooit weg zult gaan. Soms zoek ik je op
12 weken geleden ben jij je eigen weg gaan wandelen, naar een plek waar ik nu niet kan komen. maar zoals jij altijd op mijn
Lieve Raé Het voelt als het sprookje van Hans & Grietje zoals ik elke keer weer een steentje vind die me dichterbij brengt bij wie
Het eindpunt van mijn reis, Land’s End. In vroegere tijd was het hier dat je even verderop van de aarde af zou vallen en in
Toen ik net door the Mousehole, een klein vissersplaatsje vlak bij Penzance liep, moest ik eraan denkenof jij me op dat moment niet vanuit een
Het wordt je zo vaak verteld: kijk naar voren, want het verleden komt nooit meer terug. En ik knikte driftig mee: leef in het heden,
Lieve lieve Raéle, 4 weken geleden liet je de tijd stil staan Je leerde me huilen zoals ik nog nooit gehuild heb Je leerde me
© 2023 Rouwdagboek.nl ✦ Delen helpt jou én anderen!