Eindelijk, na 1 uur en 3 kwartier persen is ze daar, onze dochter Iris Louise! Ze heft een punthoofdje van de lange weg in het geboortekanaal.
Ze is flink, 54 cm en 3720 gram. Een meisje, oh wat zijn we blij, de eerste kleindochter in onze beide families! Ik wil iedereen meteen bellen, mijn ouders, mijn schoonmoeder en zus en schoonzus. Opeens horen we beneden in de kamer, joehoe, Hetty! Mijn schoonmoeder staat beneden om te vragen of we nog boodschapjes nodig hebben! We reopen haar naar boven en ze is helemaal overrompeld. Ik lig met Iris op mijn buik in bed, ben nog niet gewassen en |Iris ook niet, heel bijzonder mijn schoonzusje, schoonmoeder, Marti , ikzelf natuurlijk, de verloskundige en 2 kraam verzorgsters, het is aardig vol in de slaapkamer….. Ik bel daarna mijn ouders, niet thuis…… Mijn zus, niet thuis….. Mijn andere schoonzusje, niet thuis…… Dan maar mijn werk! Iedereen blij, ik ben de enige vrouw op een mannen afdeling.
Daarna wordt ik terug gebeld door mijn vader, die zo overrompeld is dat hij de hoorn weer op de haak gooit! Ze komen eraan!
Ondertussen wordt ik gehecht en gewassen, douchen mag nog niet ivm de lange zware bevalling.