Lieve Juul,
Gisteren was het zo ver, een jaar zijn we al met en zonder jou. Het was je (ver)jaardag. Je straalde als nooit tevoren. Niet als klein mollig Michelin meisje in je mooiste verjaardagsoutfit, om voor het eerst een hapje taart te proeven. Een 1-jaar kaarsje uit te blazen en platgeknuffeld te worden door de opa’s, oma’s, ooms en tantes. Om vervolgens totaal overprikkeld alleen nog maar in onze armen te willen zijn. Maar je straalde aan de strakblauwe hemel. Je warmte was heel duidelijk voelbaar op deze dag. We konden ook buiten geen genoeg van je krijgen, waardoor je er echt bij was.
We hebben het huis versiert met slingers en ballonnen, dat hadden we anders ook gedaan. We hebben een taart laten maken waar we allemaal heel lekker van hebben gesnoept. We zijn overladen met liefde van mensen die allemaal gek op jou zijn. Die je allemaal heel graag hadden willen leren kennen. Die sterrenkusjes naar jou en naar ons hebben gestuurd.
Net als toen je net geboren was en later overleed, het huis staat vol met (roze) bloemen voor jou en voor ons. Vlinder- en unicorn ballonnen, je had het prachtig gevonden en er naar toe gewezen met je kleine vingertjes.
We hebben roze bubbels open getrokken, want we hebben beloofd jouw leven te vieren. Dat doen we toch al wel iedere dag, maar gisteren nog een beetje extra. Gefeliciteerd Juul, 1 jaar in hart en gedachten, we hebben al veel wolkentaart en sterrenkusjes naar je gestuurd.
We hebben de opa’s en oma’s verrast met bloemen van jou.
Ik heb zachtjes ‘lang zal je voortleven’ gezongen, toch voelde dat minder feestelijk dan het gewone nummer.
We hebben iedereen vertelt dat jij er voor gezorgd hebt dat papa en ik ook ons officieel aan elkaar verbinden, nu niet met een groots feest, dat komt nog wel een keer. Als we daar weer aan toe zijn.
Alle liefde vandaag en de dagen er om heen waren fantastisch, overweldigend en heel erg bijzonder om te mogen ervaren. Maar leeg blijft het iedere keer opnieuw. En niets vult het gemis om jou op, dat is ergens ook wel fijn om te weten. Het blijft enorm pijn doen.
Foto’s hebben we gekeken van onze dagen met jou. Ik kan je lijfje op mijn borst voelen, ik kan je ruiken. Je heerlijke, kleine en perfect afgewerkte lijfje. Het is zo gek nog steeds te beseffen dat het niet werkte. Je was perfect aan de buitenkant, klaar voor de wereld en de wereld was klaar voor jou. En toch ging het niet.
Vervuld met trots en liefde, oneindige liefde denk ik aan onze momenten samen. Die zijn van ons. Liefde overwint, altijd