Volledig in een roes reden we naar ons jaarlijkse eerste kerstdag etentje bij familie.
Drie dagen hiervoor hebben we gehoord dat jij, de liefde van mijn leven, kanker hebt. HET eerste kanker geval in zijn en mijn familie. SCHOK! En ook niet zo maar iets. De kanker zit tussen de maag en de slokdarm in.
Mijn lief reageerde op dit nieuws zoals hij alleen maar kan reageren: ‘Dit is teleurstellend, wat jammer’ en in een waas van ongeloof reden we naar huis. Mijn lief was doormoe van alles en, ja dat is ook mijn lief, viel direct op de bank in slaap. (hij had ook een roesje gehad voor de gastroscopie). Ik kon alleen maar met open mond en vertwijfeld van verdriet naar hem kijken. Ik wilde hem beschermen, het wegnemen, het overnemen, NEE, dit mag mijn lief niet overkomen!
Die avond belden we we met de familie om dit, slechte, nieuws te vertellen. We hielden het nog even stil voor al onze vrienden. Want begin januari horen we pas meer over het (een) behandelplan.
Mijn lief ging direct in de overlevingsstand en zag de ernst van de zaak in. Hij was al wat kilo’s afgevallen de weken hiervoor (dat is niet goed want hij weegt al bijna niks) en we gingen op zoek naar alles wat er maar voor kon zorgen dat hij aan zou komen. Het werd een poeder voor gewicht toename en (toen al) nutridrink.
Ik kan me niet meer herinneren wat (en of we wat) gegeten hebben die eerste kerstdag. De gesprekken van mijn lief met zijn familie maakten mij radeloos van verdriet. Ik kan aan zijn stem horen hoe erg hij het vindt en die stem, daar hou ik niet van maar drukt mij wel met mijn neus op de feiten. Ik ben de ‘emo’ en mijn lief de ‘rationele’ in de relatie en we zijn op dit moment 16 jaar totaal gelukkig samen. Iedere dag is een feest, we lachen, we praten, en we zijn net een grote droom aangegaan.
Een paar weken geleden hebben we een Mercedes bus gekocht om er een camper van de bouwen, het is een personen bus. Moet dus helemaal gestript worden om er ons droom huisje op wielen van te maken. We hebben hem in Duitsland gekocht en hij is nog niet eens in Nederland.
Op 31 december kunnen we de bus halen bij de makelaar die hem voor ons geïmporteerd heeft. ‘Gelukkig’ is er iets mee en kunnen we de bus nog bij de garage brengen om hem te laten maken. Even uit het zicht zeg maar.
Rationele lieverd,
Oud en Nieuw waren gedenkwaardig!
Ik hou zielsveel van je!