De lentezon doet zijn intrede
Een koel briesje blaast zacht
De winter heeft plaats gemaakt
De natuur die zich stilletjes ontwaakt
Een herinnering van hoe het allemaal begon
met het opkomen van de stralende lentezon.
Een diep verlangen werd stille hoop
Van een toekomst die toen nog maar net begon
Een wens, die stilletjes uitkwam
Met het opkomen van de stralende lentezon
Van een droom, een stil verlangen
verborgen in alle kwetsbaarheid
werd een stil eenzaam verdriet
wat je van de buitenkant niet ziet
Nieuwe herinneringen die niet zullen komen,
Nieuwe ervaringen die ik niet kan delen
Herinneringen die blijven,
als dromen in de nacht
Één wens die voor altijd zal blijven,
één gedachte die maar door mijn hoofd blijft gaan
Machteloos en ontroostbaar
Een leventje zo kwetsbaar en klein
Waarin ik je wilde beschermen en er voor je wilde zijn
Een verlangen naar jou is wat overblijft,
De liefde tussen moeder en haar kind
Dat is wat voor altijd en eeuwig ons verbindt
Zo ver weg, maar zo dichtbij
In liefde en vrede zal je verder gaan
En waar je ook bent , ik ga met je mee
In liefde oneindig en voor altijd bij mij.